آنها که بازی میکنند؛ آنها که خودشان هستند
بازیگری پدیده ای عجیب است. حاشیه نمیروم. نکته اینکه بعضی ها بازیگران خوبی نیستند، بلکه این خودشان بودنشان برای ما جالب است. یعنی خودشان جالب اند. برای همین است که رفتارها، میمیک صورت و باقی چیزهایشان پشت صحنه و روبروی صحنه را که میبینیم تعجب میکنیم که چقدر یکی اند. همین است که عمو پرویز سینما نقشها کمیک اش بیشتر به بازیگری میماند تا نقش های جدی اش، جدی بودنش انگار خودش است. و وقتی که نقش جدی میشود رفتار فیلم ها، همگونی را تداعی میکند. به جرات میتوانم بگویم کسی که خود را از این یکسانی جدا کرده کیانیان است، نقش روحانی را همانقدر خوب بازی میکند که نقش زبیر را، هرچند کمیک بیرون پوستی اش کمتر از عمو پرویز است.
اما نکته اینکه این بازیگردان یا کارگردان فیلم است که بازیگر را از یکسانی نجات میدهد. همین میشود که اصغر فرهادی را با تمام پرچم سبز بلند کردنهایش میتوان به جرات بازی گردانی قوی دانست. یکی از راه هایی که بازیگر را از یکسانی بیرون میکشد بازی های پلشت و وحشی است. کاری که فرهای خوب بلد است. چنان دوربین را با گلشیفته کنار ساحل حرکت میدهد که بتواند با استرس و تشویش گلشیفته همراهت کند. یا بلایی که سر شهاب حسینی و ساره بیات در جدایی نادر از سیمین می آورد که نقش را برجسته میکند. یعنی اول نقش را پلشت میکند و بعد تو را همراه، و وقتی که درگیر شدی تمام است. همین میشود که در روز سوم محمد حسین لطیفی، بهداد خوب از آب در می آید. “سمیره” و “ولله میکُشُم” گفتنش به چشم می آید. سکانس زیر پوستی آخرش را هم که فقط بهداد میتواند خوب از آب در آورد، چون عین خودش را بازی کرده است، به قول عرب نیا حرکات مارلون براندو را به طور جنون آمیز تقلید کردن. اصلا بهداد کلا در حال بازی کردن است. ویژه سال تحویل امسال نمونه اش. از اول که آمد بازی میکرد تا آنجایی که بالاخره رُلش را با دیالوگ “استاد شجریان با آن صدای آسمانی” به اتمام رساند. یا در درباره الی گلشیفته. فرهادی همان گلشیفته سنتوری و بوتیک را پلشت تر و پر سر و صدا تر کرده است تا بیشتر حس شود. یا در معدود فیلمهای نسبتا مفید گلزار یعنی بوتیک هنر کارگردان این است که عیب او را از او گرفته است و آن اینکه گلزار را ساکت کرده است تا حرف نزند، که عیب اساسی او همین فن بیان است. یا در سربازان جمعه مریلا زارعی، دیوانه کننده است. این سکانس از مریلا زارعی را که میبینم به احترامش می ایستم. تمام تفاسیر برای پر اهمیت نشان دادن بازیگردانی است….
به اشتراک بگذارید
از نویسنده:
چه جالب….
ولی خوب من که این تصاویررادر برخی فیلمها می بینم…برعکس شما..یا کانال را عوض می کنم یا فیلم را جلو میزنم….
این حرکات واقعا رو اعصاب انسان میاد…
یا حسین
l:
با عرض سلام و ادب خدمت شما طراح گرامی
احتراما از شما تقاضا میشودنامه ی اختصاصی ذیل را دریافت نمایید.
باتشکر
گروه چند رسانه ای منویات
http://bayanbox.ir/id/4683064565915127830?info
سلام.
اصلا پست قشنگی نیست. نه فنی هست و نه منصفانه… .من فیلم درباره الی را ندیدم، دوستم ندارم ببینم. شما هم مثل استادم با اینکه از نظر مذهبی یا دینی و سیاسی با امثال فرهادی ووو یکصدوهشتاد درجه تفاوت دارید، اما ازکاراشون تعریف میکنید و سعی میکنید منصفانه نقد کنید، اما من وحشتناک اینطور نیستم، گاهی فکر میکنم تعصبم منو به اعماق جهنم خواهد برد. حدیث داریم آدم متعصب جاهلترین افراده. من نفهمیدم چطور نباید رو مذهب و اشخاص مورد علاقه ام تعصب نداشته باشم.
البته هم شما هم استادم نوبت به احمدی نژاد که میشه انصافتون خشک میشه. فقط احمدی نژاد خار داره. منم تمام تعصبم با تمام وجودم روی احمدی نژاده . استادمون راجع به شریعتی، سروش، ووو انصاف رو رعایت میکرد، هیچکسی حق نداشت بگه کتاب قبض و بسط سروش خزعبله و نیاز به نقد نداره. همه باید میگفتن دکتر سروش و منصفانه نقدش می کردن، اما خودش تو سایت الف یه مقاله داشت که دولت قبل رو شسته بود. من هیچ وقت نمیتونم افرادی مثل استادم و شما رو درک کنم. من رهبر رو دوست دارم اما رهبری رو هم نمیتونم درک کنم. فقط احمدی نژاد خار داره… . فقط اونو باید شست. خوشبحال شما که متعصب نیستید.
فیلم فقط فیلم نشانه ها، بازی فقط بازی مل گیبسون.
کلی نوشتم پاک شد. درهرصورت من به هیچ وجه آبم با محمود احمدی نژاد و طرفداراش تو یه جوب نرفت. با اینکه ذور اول بهش رای دادم. تاریخ پست قدیمی است. . .
با سلام.
تاریخ پر افتخار قدیمی حتما رای دادن به سردار محسن رضایی و نشستن پای منبر حاج آقا نقویان هست.
من هم با همه علاقه و احترام و محبت قلبی که به استادم داشتم اما نظراتش رو قبول نداشتم و ندارم و نخواهم داشت. همینطور نظرات شما را. این مدل دینداری و تقوا برام قابل هضم نیست، یکی ادعای دینداری و تقوا داشته باشه ، نقل کلامش قال باقر علیه السلام و قال صادق علیه اسلام باشه، دم از عدالت و انصاف علی علیه السلام بزنه و امام زمان رو مولای خودش بدونه و عالم و آدم و دشمنان رو منصفانه نقد کنه، بدون هیچ بغضی، اما محب حضرت علی رو به دلایل غیر مستند بکوبه، ترور شخصیتی بکنه. تو اسلام خون هر گنه کاری در حرم خدا محفوظه الا بدعت گذار، بعد از فتح مکه حضرت رسول گفت ؛ امروز روز روز مغفرته و جان کفار در امانه، اما در همون زمان گفته شد بدعت گذار رو اگه از پرده کعبه آویزان باشه خونش رو بریزید، تو این دوره بدعتگذار بزرگ رو باید منصفانه نقد کرد اما احمدی نژاد رو نه، زمونه برعکس شده، نقویان خیلی مرده بدعتگذار بزرگ مستر خاتمی رو نقد کنه … . من برای شما احترام بسیاری قائلم. اما نقدتون منصفانه نیست.
حرص نخور عزیز دل. روی اسمها قفل نشو. من هرگز اشتباهاتم رو کتمان نمکنم، اما اشتباهاتم چیزای که شما میگی نبوده. بلند بلند میگم که رای دادن مرحله دومم به دکتر احمدی نژاد اشتباه بود و اینم میگم که با اکراه تمام بهش رای دادم در حد اکراه شدید، دقیق یادمه با حال بد بهش رای دادم و اگر الان برگردم اون زمان به آقا محسن رای میدم.
بازم به شما میگم، روی اسمها قفل نشو. هرجا هستی ظرفیت کامل برای کشور کار کن. به همین فکر کن که باید کامل خودتو خرج اسلام و ایران کنی. روی اسمها نمون. کار کن. کااااااااااااااار.